Srebro jest używane w jadalniach od wieków i nie dzieje się to bez powodu - metal ten jest bowiem antyseptyczny.

Jeden z artykułów opublikowanych na łamach bloga "Mind the Science Gap" zmusza do refleksji nad nadużywaniem mydeł antybakteryjnych. Aktywny zabójca bakterii w tychże mydłach - Triclosan - jest obecnie niemal wszechobecny. Pojawia się on praktycznie wszędzie - od przecinarek do pizzy po pasty do zębów. Istnieje ryzyko, że Triclosan nie jest dla nas do końca zdrowy, a co gorsza - nadużywanie go może powodować, że niektóre bakterie uodporniają się na jego działanie, a to tworzy kolejne problemy. Tego typu nadużycie nie oznacza, że powinniśmy przestać dbać o higienę i pozwalać starym bakteriom na zarażanie nas. Musimy tylko pamiętać, że istnieją inne rozwiązania, które mogą skutecznie zabijać bakterie. Chociażby mosiężne klamki.

Faktem jest, że często dotykane powierzchnie (szczególnie w miejscach publicznych) są niczym azyl bezpieczeństwa dla bakterii. Podobnie baseny hodowlane czy dyskoteki, zależnie od tego jak lubimy sobie wizualizować gromadzenie się zarazków w celu podjęcia ataku na nasz system odpornościowy. Kiedy nasze dłonie są niewyczyszczone, dotykamy takie powierzchnie, deponując tam wszelkie zarazki, które nam towarzyszą. Niekażdy natomiast wie, że niektóre metale, takie jak mosiądz, w rzeczywistości sterylizują same siebie po danym czasie, co czyni je idealnym materiałem do tworzenia takich akcesoriów jak na przykład klamki.

Nazywamy to efektem oligodynamicznym. Wikipedia opisuje go jako "toksyczny efekt jonów metali na: żywe komórki, algi, pleśnie, zarodniki, grzyby, wirusy, prokariotyczne i eukariotyczne mikroorganizmy, nawet w stosunkowo niskich stężeniach". Badanie przeprowadzone przez National College of Kathmandu w Nepalu nieco rozwija ten temat:

"Dokładny mechanizm tego działania jest nadal nieznany, ale niektóre dane wskazują, że jony metalu denaturują białko komórek docelowych, wiążąc się z grupami reaktywnymi, powodując ich wytrącanie i dezaktywację. Wysokie powinowactwo białek komórkowych do jonów metali powoduje śmierć komórek dzięki skumulowanym efektom jonów wewnątrz komórek (Benson 2002). Podobnie srebro dezaktywuje enzymy poprzez wiązanie z grupami sulfhydrylowymi tworząc siarczki srebra lub skłonność jonu srebra do wiązania tioli przerywa błonę komórkową, dezaktywuje białka i hamuje aktywność enzymów (Thurman i Gerba 1988, Semikina i Skulacher 1990). Badanie sugeruje również, że dodatnio naładowany jon miedzi zakłóca ścianę komórkową poprzez wiązanie z ujemnie naładowanymi grupami i dopuszczanie jonów srebra do komórki (Hambidge 2001). Jony srebra wiążą się z: DNA, RNA, enzymami i białkami komórkowymi, powodując uszkodzenie komórek i ich wymieranie".

Badanie to zaleca stosowanie metali oligodynamicznych w naczyniach używanych do przechowywania wody pitnej, ponieważ testowano srebro, mosiądz i miedź z wodą zawierającą bakterie takie jak E. coli czy Salmonella w małych dawkach. W ciągu czterech godzin miedziany garnek zabił drobnoustroje Salmonelli, a srebro i mosiądz dokonały tego w odpowiednio osiem i dwanaście godzin. "Srebro może służyć jako środek dezynfekujący w stężeniach około 1000 razy niższych od poziomu toksycznego dla życia ssaków" - zapisano w raporcie.

Srebro jest często używane do powlekania pojemników używanych do wody i innych płynów w celu zabicia bakterii. Efekt oligodynamiczny wyjaśnia również, dlaczego srebro sprawdza się tak dobrze w przypadku sztućców i naczyń stołowych. Widelec nie tylko wpłynął na naszą ewolucję jako gatunek, ale także przez wieki chronił nas przed potencjalnie groźnymi bakteriami. Niestety, istnieje niebezpieczeństwo, że naczynia, których używamy dzisiaj, to stal, a nie srebro. Jeśli odziedziczysz srebro rodzinne, zastanów się nad tym, aby używać go częściej niż na eleganckich przyjęciach.

A jeśli kiedykolwiek zobaczysz klamkę zrobioną z, dajmy na to, stali nierdzewnej, strzeż się - to może być siedlisko bakterii, a niektóre z nich przetrwają dłużej niż miesiąc. Badania klamek w szpitalach wykazały, że mosiądz i miedź powstrzymują rozwój bakterii, podczas gdy aluminium i stal nierdzewna pozwalają bakteriom działać prężnie. W rzeczywistości w ciągu 15 minut miedź już częściowo się zdezynfekowała. Więc naturalnie zawsze mądrze jest postępować zgodnie z zasadami higieny - myć ręce zawsze, gdy jest to wskazane - choć może się to okazać nierówną walką, gdy przychodzi nam dotykać stalowej lub aluminiowej klamki.

Źródło: Tested

Jedną z najbardziej rozpoznawalnych ról Toma Hanksa był Chuck Noland, główny bohater dzieła Roberta Zemeckisa pt. "Cast Away - poza światem" z 2000 roku. Poruszająca historia próbującego przetrwać na bezludnej wyspie mężczyzny zapisała się w pamięci milionów widzów na całym świecie. Niewielu jednak zna autentyczną historię załogi statku Grafton, którą spotkał podobny los.