Przez dziesięciolecia wojsko zapewniało żołnierzom dostęp do tych słodyczy - było ono nawet w stanie zainwestować milion dolarów w pływającą fabrykę lodów.

Współzałożyciel Respawn Entertainment i twórca Call of Duty Vince Zampella udzielił interesującego wywiadu dla IGN, w którym omówił powstanie Infinity Ward i narodziny popularnej serii wojskowych FPS-ów. Z rozmowy tej wynika, że "Call of Duty" został stworzony po części jako cios wymierzony w EA i "Medal of Honor", nad którym Zampella pracował w 2015 Inc.

Jest znana z tego, że unicestwiła Drewlan - plemię, które zabiło jej męża Igora Rurykowicza. Chociaż to jej wnuk Włodzimierz I Wielki był pierwszym, który nawrócił cały naród na chrześcijaństwo, jej wysiłki, by szerzyć tę religię w Rusi, przyniosły Oldze miano świętej. Święta Olga, pierwsza rosyjska święta Kościoła prawosławnego, jest patronką wdów i nawróconych.

Według Kroniki Nestora Olga pochodziła ze Pskowa. Kronika ta podaje rok 879 jako jej datę urodzenia, co jest mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę narodziny jej jedynego syna prawdopodobnie jakieś 65 lat później. Niektóre źródła podają, że w 903 roku poślubiła księcia kijowskiego Igora Rurykowicza (inne twierdzą, że doszło do tego o rok lub dwa lata wcześniej).

Regencja

Po śmierci Igora w 945 roku Olga rządziła Rusią Kijowską jako regent w imieniu swojego syna Światosława I. W 947 roku Księżna Olga rozpoczęła ekspedycję przeciwko elitom plemiennym między rzekami Ługą a Mstą. Po tej udanej kampanii na rozkaz Olgi wzniesiono szereg fortów.

Olga pozostała regentką Rusi Kijowskiej przy wsparciu armii i jej ludu. Zmieniła system gromadzenia danin w pierwszej reformie prawnej zarejestrowanej w Europie Wschodniej. Nadal unikała małżeństwa, broniła miasta podczas Oblężenia Kijowa w 968 roku oraz zachowała tron dla swojego syna.

Powstanie Drewlan

Poniższy opis wydarzeń pochodzi z Kroniki Nestora. Księżna Olga była żoną Igora Rurykowicza, który został zabity przez Drewlan. W chwili śmierci męża syn Światosław miał trzy lata, co uczyniło Olgę oficjalnym władcą Rusi Kijowskiej, dopóki nie osiągnął on wieku dojrzałego. Drewlanie chcieli, by Olga poślubiła ich księcia Mała, co uczyniłoby go władcą Rusi Kijowskiej, ale Olga była zdeterminowana, aby pozostać przy władzy i zachować ją dla swojego syna.



Drewlanie wysłali dwudziestu swoich najlepszych ludzi aby przekonali Olgę, by ta poślubiła ich księcia Mała i porzuciła rządy nad Rusią Kijowską. Księżna kazała ich pogrzebać żywcem. Następnie wysłała wiadomość do księcia Mała, że przyjęła propozycję, ale wymagała od nich ich najwybitniejszych mężczyzn, którzy mieli towarzyszyć jej w podróży, aby jej ludzie mogli przyjąć ofertę małżeństwa. Drewlanie wysłali swoich najlepszych ludzi, którzy rządzili ich ziemiami. Po przyjeździe księżna zaproponowała im ciepłe powitanie i zaprosiła ich do kąpieli po długiej podróży w łaźni. Kiedy weszli do środka, zamknęła drzwi i podpaliła budynek, paląc ich żywcem.

Wraz z najlepszymi i najmądrzejszymi mężczyznami planowała po cichu zniszczyć pozostałych Drewlan. Zaprosiła ich na ucztę pogrzebową, aby mogła opłakiwać tam męża. Słudzy czekali na Drewlan, a gdy ci byli pijani, żołnierze Olgi zabili ponad 5000 wojów. Następnie księżna rozpoczęła oblężenie miasta. Poprosiła o dostarczenie jej trzech gołębi i trzech wróbli z każdego domostwa - twierdziła, że nie chce obciążać mieszkańców wioski jeszcze bardziej po oblężeniu. Obywatele z radością posłuchali jej nakazu.

Wtedy Olga dała każdemu żołnierzowi w swojej armii gołębia lub wróbla i kazała im przypinać do każdego ptaka kawałek siarki związanej drobnymi kawałkami materiału. Gdy zapadła noc, Olga kazała swoim żołnierzom wypuścić gołębie i wróble. Ptaki poleciały do swoich siedlisk w domach. Po chwili podpalono gniazda gołębi, klomby, werandy i stogi siana. Nie było domu, który nie byłby strawiony przez ogień i nie można było ugasić tych płomieni, ponieważ wszystkie domy zostały podpalone w jednej chwili. Ludzie uciekli z miasta, a Olga rozkazała żołnierzom ich pochwycić. Tak więc podbiła miasto i spaliła je, a także porwała starszych miasta. Niektórzy z pozostałych jeńców zostali zabici, a innych oddała jako niewolników swoim wyznawcom. Reszcie nakazała składanie regularnych danin.

Co istotne - według Barbary Evans Clements, autorki publikacji "A History of Women in Russia: From Earliest Times to the Present", historia ta jest najprawdopodobniej mitem.

Relacje ze Świętym Cesarzem Rzymskim

Siedem łacińskich źródeł opisuje wizytę Olgi u Świętego Cesarza Rzymskiego Ottona I Wielkiego w 959 roku. Mnich Regino z Prüm wspomina, że wysłannicy poprosili cesarza o mianowanie biskupa i kapłanów dla ich narodu. Kronikarz oskarża wysłanników o kłamstwo, komentując, że ich podstęp został ujawniony dopiero później. Thietmar z Merseburga twierdził, że pierwszy arcybiskup Magdeburga, św. Wojciech, zanim awansował na tę wysoką rangę, został wysłany przez cesarza Ottona do Rusi jako zwyczajny biskup, ale został wypędzony przez pogańskich sojuszników Światosława I. Te same doniesienia powtarzają się w annałach Quedlinburga i Hildesheim.

Chrześcijaństwo

Olga była pierwszą władczynią Rusi, która nawróciła się na chrześcijaństwo, a dokonała tego w roku 945 lub 957. Uroczystości jej oficjalnego przyjęcia w Konstantynopolu zostały szczegółowo opisane przez cesarza Konstantyna VII w jego dziele "De Ceremoniis". Po swoim chrzcie Olga przyjęła chrześcijańskie imię Helena, po panującej cesarzowej Helenie Lekapenie. Słowiańskie kroniki dodają apokryficzne szczegóły do relacji o jej chrzcie, takie jak historia o tym, jak czarowała i "przechytrzyła" Konstantyna i odrzuciła jego propozycję małżeństwa. W rzeczywistości, w czasie chrztu, Olga była prawdopodobnie już podstarzałą kobietą, podczas gdy Konstantyn posiadał już wówczas żonę.

Olga była jedną z pierwszych osób z Rusi, która została ogłoszona świętą za jej wysiłki szerzenia chrześcijaństwa w całym kraju. Jest także świętą w Kościele rzymskokatolickim. Jednakże nie udało jej się nawrócić Światosława - a zadanie uczynienia chrześcijaństwa trwałą religią państwową pozostawiono Włodzimierzowi I, jej wnukowi i uczniowi. W czasie długich kampanii wojskowych jej syna pozostawała ona odpowiedzialna za Kijów, zamieszkując w zamku w Wyszgodzie wraz z wnukami. Zmarła w 969 roku, wkrótce po oblężeniu miasta przez Pieczyngów.

Źródło: Wikipedia

Kanadyjski włamywacz poczuł się jak w domu. Jego nietypowe działanie odbiło się szerokim echem w całym kraju w 2015 roku.