Czasownik „to be” (być)
Cześć! No więc, w tym angielskim to jest trochę jak z naszym „być”, tylko tam jest to bardziej upierdliwe. Patrz na to tak:
- „I am” – to jest „ja jestem”. Używasz tego, kiedy mówisz o sobie. Przykład: „I am a raccoon” – „Ja jestem szopem”.
- „You are” – to jest „ty jesteś”. Używasz tego, kiedy mówisz do kogoś. Przykład: „You are a human” – „Ty jesteś człowiekiem”.
- „He/She/It is” – to jest „on/ona/to jest”. Używasz tego, kiedy mówisz o kimś lub czymś. Przykład: „He is a dog” – „On jest psem”.
- „We are” – to jest „my jesteśmy”. Używasz tego, kiedy mówisz o sobie i innych. Przykład: „We are friends” – „My jesteśmy przyjaciółmi”.
- „They are” – to jest „oni/one są”. Używasz tego, kiedy mówisz o grupie osób lub rzeczy. Przykład: „They are cars” – „To są samochody”.
To są formy czasu teraźniejszego. Jak chcesz się bawić w przeszłość i przyszłość, to jest jeszcze więcej kombinacji, ale na razie zostawmy to.
Angole mają to do siebie, że lubią skracać słowa. W „to be” też tak jest. Jak chcesz brzmieć jak prawdziwy Brytol, to musisz znać te skrócone formy. To proste, spójrz:
- „I’m” zamiast „I am”. Przykład: „I’m a raccoon” zamiast „I am a raccoon”.
- „You’re” zamiast „You are”. Przykład: „You’re a human” zamiast „You are a human”.
- „He’s/She’s/It’s” zamiast „He is/She is/It is”. Przykład: „He’s a dog” zamiast „He is a dog”.
- „We’re” zamiast „We are”. Przykład: „We’re friends” zamiast „We are friends”.
- „They’re” zamiast „They are”. Przykład: „They’re cars” zamiast „They are cars”.
Pytania/przeczenia
Teraz zaczyna się prawdziwa zabawa. W „to be” pytania i przeczenia robi się tak:
- Pytania robisz przez przestawienie „to be” na początek zdania. Przykład: Z „You are a human” robi się „Are you a human?”.
- Przeczenia robisz przez dodanie „not” po „to be”. Przykład: Z „You are a human” robi się „You are not a human”. Albo, żeby było bardziej po angielsku, skracasz to do „You aren’t a human”.
To samo robisz ze wszystkimi formami „to be”. Czyli z „I am a raccoon” robi się „Am I a raccoon?” albo „I am not a raccoon”/”I’m not a raccoon”.
Zatrzymajmy się jeszcze chwilę przy formach skróconych w przeczeniach. To jest jak gryźć jabłko zamiast je obierać i kroić. Szybciej i prościej. Spójrz:
- „I’m not” zamiast „I am not”. Przykład: „I’m not a raccoon” zamiast „I am not a raccoon”.
- „You aren’t” zamiast „You are not”. Przykład: „You aren’t a human” zamiast „You are not a human”.
- „He/She/It isn’t” zamiast „He is not/She is not/It is not”. Przykład: „He isn’t a dog” zamiast „He is not a dog”.
- „We aren’t” zamiast „We are not”. Przykład: „We aren’t friends” zamiast „We are not friends”.
„They aren’t” zamiast „They are not”. Przykład: „They aren’t cars” zamiast „They are not cars”.